Ergens begin mei 2007 deed ik een poging Susanna and the Magical Orchestra te interviewen. Dat mislukte helaas jammerlijk. Waarom het gesprek steeds stilviel is me nog steeds niet duidelijk, al was Susanna Wallumrød na afloop van het optreden zeker niet in een spraakzame bui. Ik wist nog wel uit haar mond op te tekenen was dat een volgende cd van haar en Morten Qvenild (de andere helft van Susanna and the Magical Orchestra), net als hun debuut-cd, niet weer grotendeels uit covers zou bestaan. Ruim twee jaar later is die opvolger er eindelijk en blijkt dat de twee woord gehouden hebben. Er staan slechts twee covers op het simpelweg 3 getitelde album, maar wel weer twee bloedmooie: Rush‘ “Subdivisions” en Roy Harper’s “Another Day”. Vooral voor de interpretatie van die eerste, een van mijn favoriete Rush-nummers, was ik huiverig, maar Susanna en Morten weten er precies de juiste draai aan te geven, zonder de dreigende sfeer van het origineel te verliezen. Maar, en dat is nog belangrijker wat mij betreft, het tweetal weet in hun eigen tracks de voor hen zo kenmerkende sfeer te behouden: pijnlijk melancholiek, licht dreigend en ingehouden intens (quote Bas) goed te behouden. Zonder het feest der herkenning van de covers ontroert Susanna and the Magical Orchestra net zo hard. Ze krijgen op 3 hulp van Susanna’s broer die drummer is, Helge Sten (producer en Susanna’s partner), Mariam Wllentin van Wildbirds & Peacedrums en van leden van Jaga Jazzist en Madrugada. Zo klinken de twee in een track als “Palpatine’s Dream” opeens een stuk vrijer door de flirt met upbeat. Het maakt 3 meer divers en meer vol (minimale) details dan zijn voorganger Melody Mountain. Daardoor rukken ze zich met gemak los uit het coverstramien. Door het gestaag opgebouwde “Recall”, het meeslepende “Guiding Star” en het ontroerende “Lost” vergeet je bijna al die bijzondere covers die ze ook op hun conto hebben staan.
mij=Rune Grammofon / Konkurrent